سختی آب و راه های رفع آن
وقتی آب باران به زمین می رسد معمولا دارای مقداری دی اکسید کربن به صورت محلول است. وقتی در خاک فرو می رود به طبقات سنگ آهک و یا طبقات کربنات کلسیم و کربنات منیزیم می رسد و مقداری از آنها را به صورت هیدروژن کربنات یا به اصطلاح بی کربنات در خود حل می کند. این آب که دارای یون های 2+Ca و 2+Mg به صورت محلول است ، آب سخت نامیده می شود. از این اصطلاح معلوم می شود که این آب سخت با صابون کف نمی کند. بر عکس آبی که نرم است به آسانی با صابون تولید کف می کند. این اصطلاح ها زیاد دقیق نیستند، ولی معمولند.توده های ترکیبات آهن یا فلزات سنگین دیگر هم ممکن است باعث سختی آب شوند. سختی آب بر دو نوع است : سختی موقت که در آن یون های¯3 HCO با یون های فلزی همراه است و سختی دائم که در آن یون های ¯4SO که با ثبات تر از ¯3HCO هستند ، با یونهای فلزی همراهند.جزء اصلی صابون معمولی سدیم که در اب محلول است، استارات سدیم NaC18H35O2 است.
وقتی به آبی که دارای یون های +2Ca است، صابون اضافه کنیم، یونهای بزرگ ¯ C18H35O2 با یون +2Ca ترکیب می شوند و صابون غیر محلول یعنی استارات کلسیم می دهند که به صورت جسم لزج خاکستری رنگ ته نشین می شود.
یونهای فلزی در آب سخت باصابون ترکیب می شوند و رسوب می دهند، تا تمام این یونها جدا شوند. تا وقتی این عمل ادامه دارد، کف با دوامی حاصل نخواهد شد. آب نرم دارای این یونهای مزاحم نیست. بنابراین وقتی صابون به آنها اضافه شود به آسانی کف می کند.
:: موضوعات مرتبط:
گزارش کار شیمی عمومی ,
,
|
امتیاز مطلب : 58
|
تعداد امتیازدهندگان : 13
|
مجموع امتیاز : 13
:: ادامه مطلب
خوش آمديد ميهمان
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
